Nuray Bartoschek

YAŞAMDA Kİ KÖPEKBALIKLARI

Nuray Bartoschek

  • 3434

Japonların taze balık yemeyi çok sevdiklerini biliyor muydunuz? Taze derken,  sudan çıkan balık   neredeyse hiç bekletilmeden sofraya konur.

Zamanla Japon sularındaki balıklar azalmaya başlayınca,  Japonlar  balıkçı teknelerini büyüterek, avlanmak için daha uzak sulara gitmeye başladılar. Gelgelelim,  ne denli uzağa giderlerse   geri dönmeleri de o denli uzun sürüyordu ve balıklar tazeliklerini kaybediyordu.

Balıkçı şirketleri bu soruna çözüm bulmak için her balıkçı teknesine derin dondurucular koydular. Böylece, Japon balıkçılar üç gün uzaklıktaki sularda avlanarak, yakaladıkları balıkları derin dondurucuya koyabilirler, balıklar bozulmadan geri dönebilirlerdi.  Evet, balıklar bozulmuyordu ama derin dondurucudan çıkan balıkların tadı  taze balığın tadını tutmuyordu. Balık fiyatlarında hızlı bir düşüş yaşandı.  Balıkçı şirketleri bu soruna hemen çözüm aramaya başladılar.

Bu kez her tekneye yakalanan balıkları canlı olarak getirebilecekleri özel havuzlar yapıldı. Hazırlıklar tamamlandı, yine uzaklara çevirdiler dümeni. Balıklar yakalanıp canlı canlı  teknelerdeki özel havuzlara atıldılar. Havuza atılan balıklar bir süre için havuzun çevresinde yüzüp, kaçabilecekleri bir yer olmadığını anlayınca  yoruldular ve suyun içinde hareketsiz durdular.  Balıkçılar  Japonya’ya geri döndüklerinde tüm balıklar canlıydı ama günlerdir suyun içinde hareketsiz duran balıkların tadı, daha önce yedikleri taze balıkların yerini tutmuyordu.

Yine araştırmalar yapıldı, günlerce düşünüldü ve sonunda ilginç bir yöntemle soruna çözüm bulundu.

Teknelerdeki havuzlar yine kullanılmaya devam etti ancak bir değişiklikle:

Her havuza küçük bir köpek balığı konuldu.  Evet,  köpek balığı birkaç küçük balığı yiyordu ama köpek balığının kovaladığı diğer balıklar sürekli hareket halindeydiler ve bu da onların daha lezzetli olmasını sağlıyordu.

 

Yaşam da   köpek balıklarını değişik biçimlerde çıkarır karşımıza .

Kimi zaman sorunlar öylesine üstümüze gelir ki, tüm çevremizin köpek balıkları ile çevrili olduğunu görürüz. Nasıl olduğunu bile anlayamadan dört yanı kapalı, köpek balıklarıyla dolu bir havuzda buluruz kendimizi.  Bir havuzun içinde köpek balıklarına karşı uzun zaman mücadele etmek yorucudur. Defalarca kurtulmayı dener,  kafamızı defalarca havuzu çevreleyen duvarlara çarparız. Umutlarımızın tükenme noktasına geldiği anlar olur ama unutmayalım ki, köpekbalıkları hep o anı beklerler.

 

Umut hep vardır ve hep varolmalıdır. Yorgunluktan gözlerimizi açmakta zorlandığımız, son gücümüzle çırpınmaya devam ettiğimiz bir sabah büyük bir gürültüyle kendimizi yeniden o masmavi  özgürlüğün sularında bulabiliriz. Köpekbalıklarını taşıyan tekne, bu kez karaya ulaşamadan sert bir kayaya çarparak darmadağın olmuştur.

Hayatta kalmak ve yaşamın tadına varabilmemiz için yapmamız gereken tek şey köpekbalıklarına meydan okumaktan asla vazgeçmemektir.  Yüreğimizdeki umut anahtarını kaybetmediğimiz sürece köpek balıklarından daha güçlü olduğumuzu asla unutmayalım.  

 

 

Yazarın Diğer Yazıları