
Sevim Tutar Arıcak
YÜREKLİCE BEKLERİM
Belki bir daha yüksek topuklu ayakkabılarım ile
Yeri döve döve dimdik yürüyemem
Her gün biraz daha kırılır hevesim
Kendime yetmez olur nefesim
Birer birer ayrılır buradan sevdiklerim
Gerçekleşse de geç kalmış dileklerim
Mazide kalır gülüp sevindiklerim
Yine de elimde bir demet taze çiçektir ümitlerim
Belki bir gün bir gencin selamına,
Çocuklar gibi sevinirim
Kim bilir belki ben de gönülden sevilirim
Genç kalamasam da gülümseyebilirim
Ayaklarımın taşıdığı kadar der gezerim
Yorulduğum yerde çöker dinlenirim
Doğum ile ölüm arasındaki mesafeyi ölçerim
Dimdik duramasam da yüreklice ecelimi beklerim