TASAVVUFTA HAKİKATİN BİLGİSİNE ULAŞMA: 'KEŞF'

Spesifik şekliyle tasavvufi tecrübe, birtakım dini ya da teolojik bilgiyi sıradan bir şekilde elde etmekten ziyade, varlığın ilahi kaynağıyla karşılaşma ve O' na doğru yükselmedir. Tasavvufi bilgi edinmenin esası budur:" lahi kaynakla karşılaşmak." Hakikat bilgisinin akılla değil de, kalpte "keşf " yoluyla elde edilmesi için, ilahi kaynakla karşılaşmak için; kirden, pastan, kibirden, kinden, hasetten, maddeden, metadan arinarak, cilalanıp,ilahi kaynakla karşılaşmaya hazır hale gelmiş bir kalp gerekiyor . Ancak bundan sonra, nur gibi pıril piril bir kalbin ilahi kaynağıyla karşılaşması ve büyük bir iç aydınlanmayla hakikatin bilgisine ulaşmak, yükselmek mümkündür.

 Bu bilgi, tertemiz hale gelmiş kalbe, Allah'ın lütfettiği hakikatin bilgisidir. Esas bilgilenme budur .Mutlak' in bilgisi budur. Alah' tan gelen bilgiyi, Allah' la birlikte edinmek. Tabii ki Zat' i değil, insandaki tecellisi olarak.

 İşte onun için diyoruz ki, kalbinizi tertemiz ederek arindırın ki hakikatin bilgisi size de verilsin. Sadece kalp değil; akıl, ruh, beden, bütün yaşamın, hal ve tavırların tertemiz, çıkarsız, maddeden uzak, insanın topyekün arınmış olması lâzım ki, Allah, bu nur gibi olmuş kalbe, kendi nurundan bilgiler lütfetsin. Yani nurun , nurla buluşması mümkün. Yoksa mümkün değil.

 lç aydınlanma, bu iki nurun karşılaşma anıdır. " Kal" dan hal" e geçmenin de en bariz örneğidir.

 Dünyaya aşk ile bakan insanin, söz ile değil bizzat yaşayarak bu tecrübeyi edinmesidir.Okuyarak bilgi evet küçümsenemez. Ama esas olan yaşayarak, aşk ile zevklenerek kalbin " keşfiyle" bilgiye ulaşmaktır ya da karşılaşmak.