ÜZÜCÜ BİR GÜNDÜ O GÜN…!!!

Son günlerde hepimizde bir tedirginlik… bir mutsuzluk var… ardı ardına şehitlerimizi yolcu ediyoruz. Kan ağlıyor yüreğimiz… öyle bir hale geldik ki karşımızdaki “iyi” dese bile “kötü” anlıyoruz… kalbini kırar olduk nice dostlarımızın… arkadaşımızın…!!! Bir hafta önce şehitlerimizi anmak için bir etkinlik düzenlenmiş “Şehitler Anıtı’nda…” Onlara saygımdan… onları bir kez daha anabilmek için ben de gittim… ama biliyor musunuz dostlar hüsrana uğradım… 20 kadar polis kardeşimiz… 20 kadar AKUT’çu dostlarımız… Haktan 30-40 kişi vardı… İstiklal Marşımızı söyledik hep birlikte… Bir şair dostumuz bir-iki laf etti… dua edelim istiyorduk tabiî ki… hoca nerde diye sordum…Bir basın mensubu arkadaşımız “hoca kaçtı” dedi… Neden dedim… “Hükümetle karşı karşıya gelmek istemiyormuş.” Üzüldüm dostlar… Bu vatan bizim… Ve bu vatan için şehit oldu onlar… Dualarımız şehitlerimiz için olacaktı… Hükümetimizin de ilçemizdeki temsilcilerinin de “bir hoca şehitler için dua ediyor” diye kızacaklarına inanmıyorum ben… Her şeye rağmen bu ülkede demokrasiyi yaşamaya gayret ediyoruz biz… Oraya gelen insanlar bölücülerin temsilcileri değildi… Biliyorsunuz bölücülerin temsilcileri yüce meclisimizde… adları BDP… onlar bile bizden özgür… sarmaş dolaş oluyorlar da bölücülerle bir şey yapamıyor meclisimizdeki “VATANSEVER” TEMSİLCİLERİMİZ…!!! Ama yine de umut doluyum ben. Neleri atlattı bu ülke… Ne badirelerden geçti bu ülke… ama yanlışlara gülüp geçmeyelim… hesap sorabilelim… yapan yaptığı ile kalmasın… ve bizleri idare edenler bir gün hesap sorulacağını bilsin… DEMOKRASİNİN ÖZÜNDE DE BU VARDIR ASLINDA…!!!