Celal Bozkurt / Köşemden

KİN'LE VURUYORDU KESERİ ÇİVİYE…!!!

Celal Bozkurt / Köşemden

  • 3196

Sirenler çalmaya başladı.. bir inşaatın hemen yanındayım..Çalışan “beş” işçi kardeşim var.. “pat pat” çakıyorlar tahtayı..Siren başladı.. bende durdum olduğum yerde..Yüreğimde bir hüzün oluştu birden…Yüce ATA'm bir kez daha özlem ve hasretle yüreğimde hissettim.. Beş işçiden dört tanesi bıraktılar tahta çakmayı… başlarını önlerine eğerek esas duruş haline geçtiler. Baktım gözlerine..onlarda'da bendeki duygu yoğunluğunu hissettim… BUNUN ADI SEVGİYDİ işte… olması gereken her Türk insanında…!!! Diğer “beşinci” işçi çakmaya devam ediyordu tahatayı… Dikkatimi çekti onun bu hareketi.. siren bitti..yaklaştım yanlarıma… “kolay gelsin” dedim… Diğer dört arkadaşım parlayan gözleri ile “Hoş geldiniz Celal Bey”dediler... “Çay kaynattık içermisin” diye davet ettiler... bu sıcacık daveti kırar mıyım hiç…!!! Oturdum bir tahtanın üzerine... ama diğeri hala çakıyor.. hırsa vuruyor çiviye keseri..!!! Bir düşmana vurur gibi..!!! “Tavşan kanı”,çayı getirdi arkadaşım… “beşinci” kişiye'de verdiler.. bıraktı keseri.. geldi yanımıza.. Siyasetten söz etmeye başladık.. Üç tanesi Fethiyeli.. diğer ikisi ... ve Erzurum'dan ……….'lı ..... olan insanlarımız Ata için ayağa kalkmayan…!!! İktidar için “iyi oldu”.. diyende oldu… “iyi olmadı” diyende .. Sonunda “ülkemiz için hayırlı olsun” konusunda birleştik… “banane siyasetten… ben keseri kullanıp eve ekmek götürme peşindeyim” dedi bir arkadaşım…GÜLÜŞTÜK..!!! .... Beşinci kişiye döndüm……….. arkadaşa.. “sen nasılsın.. nasıl geçiyor yaşam” dedim.. “Nasıl olsun ekmek peşinde buralarda çalışıyoruz” dedi… Sizin oralar nasıl.. insanlarımız hayatından memnun mu dedim Gözlerinde bir kin duygusu belirdi.. “savaş yaşanıyor bizim oralarda” dedi.. Bunun sebebi kim dedim… Uzaklara doğru baktı.. cevap vermedi.. son bir şey soracağım dedim.. ama açık cevap ver dedim.. “oyunu kime verdim”? dedim.. Tabi ki HADEP'e dedi… Neden dedim… “biz barış istiyoruz” dedi.. Barış istiyorsunuz da niye şehit ediyorsunuz MEHMETÇİKLERİ dedim… “Bizde şehit veriyoruz” dedi. “Bak burada çalışıyorsun aileni besliyorsun.. sana kimse ayrımcılık yapıyor mu” dedim.. yine sustu..!!! Kinle bakarak bana gitti işinin başına… sert.. sert vurmaya başladı keserle çiviye…! Diğer arkadaşlarımızla kırk yıllık dost gibi sarıldık birbirimize bir sıcaklık.. dostluk olmuştu aramızda, tanımıyor olsakta birbirimizi.. BUNUN SEBEBİ TABİ Kİ YÜREKLERİMİZDE HİSSETTİĞİMİZ ATATÜRK SEVGİSİYDİ.. Hem mutluydum orasını terk ederken hem hüzünlü… Barış gelir mi bu güzel ülkemize diye düşündüm.. Geriye doğru ... arkadaşa bir kez daha baktım… Kendi kendime konuştum... “ZOR” dedim.. ama umutlandım da birgün niye buluşmayalım sevgide.. dostlukta.. barışta... ATATÜRK ilkelerinde…!!!

Yazarın Diğer Yazıları