BİR PAZAR VAKTİ FETHİYE KORDONU'NDA…!!!

Aydın’ın Boğaziçi’nde oturuyorum… Günlerden Pazar… saat ondört dolayları… Açık büfe kahvaltı standı hala kapanmamış… Fethiye yaşamını seçen dostlarım gülümseyen yüzleri ile kahvaltılarını yapıyorlar… Bense bir kenara oturmuş gazetelerimizi karıştırıyorum… Umudu… sevinci… hoşgörüyü “yazan” bir gazete olmasa da… okuyorum işte…!! Cemreler düşmüş… Soğuklar sona erermiş CEMRELER düşünce… denize.. toprağa…!!! Cahilim ben… cemrenin bile ne olduğunu bilmiyorum ben… ama biliyormuşçasına başımı sallıyorum… Karşımdaki arkadaşımda mutlu oluyor BENİM ÇOK BİLMİŞLİĞİMİ ANLAYINCA…. …Fethiye ölçeğinde birazcı sert bir kış geçirdik… sobayı azıcık fazla yaktık… daha bir sıkıca giyindik… Eskiden güneş olurdu da… soğuk olmazdı… bu sene güneşli havada da soğuğun… ayazın etkisini hissettik… Şu anda… kordonda… denizin kenarında Boğaziçi’nde oturuyorum… Bir kitabımı okumaya çalışıyorum… Birde selam verenlere gülümseyen yüzümü sunuyorum…!!! …ama biliyor musunuz… bakınca etrafıma tanıdık bir sima göremiyorum… Fethiye insanını göremiyorum… FETHİYE YAŞAMINI SEÇMİŞ DOSTLARIM DOLDURMUŞ MASALARIN ETRAFINDAKİ SALDALYELERİ… KOLTUKLARI…!!! Olsun varsın be dostlarım… yaşamın anlamı paylaşmak… paylaşımcı ruhu açığa çıkarmak değil mi aslında… Garson kardeşim bir İngiliz misafirimizle sohbet ediyor… gülümsüyor ikisinin de yüzleri Adanalı bildiğim bir arkadaşım BİZİM ÇAMKÖYLÜ bir tanıdığımla sohbet ediyor. AMA BENİM TARAFTARIM DAHA ÇOK… HEPSİ İLE SELEMLAŞIYORUM BEN… Mutluluk yeşeriyor yüreğimde… yeşeriyor ki bu satıları yazıyorum siz dostlarıma AKDENİZ’E BAKARAKTAN BOĞAZİÇİ’NDE…!! Bitirdim derken yazımı… FATİH ERGEN ağabeyim ve Fethiye’nin geçmişini de yaşayan dostlarımı görüyorum… ve bende gidiyorum yanlarına… GEÇMİŞİ KONUŞUYORUM… FETHİYELİ AYDIN ERTEMLİ’NİN BOĞAZİÇİ’NDE…!!!